Interview Sarah Loos: "Discretie en strategie zijn net positieve eigenschappen voor een advocaat"
Wie dit jaar naar De Mol keek, herkent haar meteen: Sarah Loos, advocaat én de te ontmaskeren saboteur van dienst. Voor het eerst was de jurist in het spel niet de klassieke bliksemafleider, maar effectief de Mol. Een rol die haar op het lijf geschreven was, vindt ze zelf: "Dezelfde empathie die mij tot een betrokken advocaat maakt, hielp ook net om mijn rol als mol geloofwaardig te spelen."
Hoe hebben mensen in jouw omgeving gereageerd op jouw deelname aan De Mol?
Sarah Loos: Ik had als excuus gezegd dat ik voor m’n werk in Shanghai zat. Maar toen mijn omgeving dan wekenlang niets van mij hoorde, begonnen sommigen zich wel vragen te stellen bij die uitleg, omdat ze wel wisten dat De Mol al lang iets was wat ik echt graag wou doen.
Iedereen was wel beleefd genoeg om er niet te veel vragen over te stellen, maar je voelde wel dat ze iets vermoedden. En toen het dan bekend werd gemaakt, was iedereen superenthousiast. Mijn vriendinnen en familie hebben het ook echt van dichtbij gevolgd. Ze zaten volop in die polls, discussies over wie de Mol zou kunnen zijn, dat soort dingen.
Er waren er ook meteen veel die dachten dat ík de Mol was. Ze zeiden dat dat wel iets voor mij zou zijn. Maar blijkbaar is dat iets wat bij veel kandidaten gebeurt – dat hun omgeving denkt dat ze ofwel de Mol zijn ofwel gaan winnen. Dus dat was misschien niet eens zo persoonlijk bedoeld. Maar ja, toen het écht uitkwam dat ik de Mol was, kreeg ik niets dan enthousiaste reacties.
In eerdere interviews zei je: "Ik hoop dat niemand mijn geloofwaardigheid in twijfel trekt." Heb je achteraf het gevoel dat dat gebeurd is?
Sarah Loos: Eigenlijk niet. Tijdens de acht à negen weken dat het programma liep, kreeg ik nauwelijks reacties. Af en toe stuurde een cliënt wel eens iets, zo van: “Hé, ik heb je gezien in De Mol,” of “Goed bezig!” Maar dat bleef beperkt.
Pas op het moment dat bekend werd dat ik effectief de Mol was, kreeg ik plots een stroom aan mails. Mensen die het programma gevolgd hadden, lieten toen ineens iets van zich horen. Wat mij vooral opviel, is hoe professioneel iedereen zich tot dan toe had opgesteld – tijdens de uitzendingen werd er nauwelijks iets gezegd, en alle communicatie bleef zakelijk.
Nadien kreeg ik wel veel positieve reacties, ook van advocaten die ik niet persoonlijk kende of die betrokken waren in dossiers waar ik aan werkte. Veel mensen zeiden dat ze het totaal niet verwacht hadden. Meestal maakten ze even een opmerking of grapje, en dan schakelden ze meteen weer over naar het werk – business as usual, eigenlijk.
Ik heb zeker niet het gevoel dat mensen mij daardoor minder serieus nemen of minder professioneel vinden.
"Soms is het wel even ongemakkelijk, bijvoorbeeld als je de rechtbank binnenkomt en iemand zegt: 'Pas op, hier is de Mol!'."
Stond je daar op voorhand eigenlijk bij stil? De combinatie van je rol als advocaat en dan ook als Mol – gaf dat extra motivatie om het goed te doen, of zorgde het eerder voor twijfel om deel te nemen?
Sarah Loos: Ja, daar denk je natuurlijk wel even over na. Vooral: hoe gaan cliënten reageren? Hoe gaan collega’s en andere mensen in mijn professionele omgeving daarmee omgaan? Niet zozeer omwille van het feit dat ik de Mol zou zijn, maar eerder gewoon omdat ik meedeed aan een tvprogramma.
Maar op zich vond ik het idee om de mol te zijn juist geen nadeel. Integendeel zelfs – als ik dat goed zou doen, dan zou dat net tonen dat ik discreet en strategisch te werk kan gaan. En dat zijn net eigenschappen die als advocaat positief worden gezien, denk ik.
"Als ik mijn rol als Mol goed zou doen, dan zou dat net tonen dat ik discreet en strategisch te werk kan gaan – net positieve eigenschappen voor een advocaat."
Hoe kijk jij zelf naar het feit dat het cliché over advocaten misschien net een beetje versterkt wordt doordat jij – als advocaat – voor één keer écht de mol was?
Sarah Loos: Wel, in het verleden zeiden de makers van het programma altijd: “We gaan geen advocaat als Mol kiezen.” Meestal werden advocaten eerder gezien als bliksemafleiders – mensen van wie men vermoedt dat ze de Mol zijn, terwijl het iemand anders is met een subtielere achtergrond.
Maar dit jaar wilden ze dat patroon net doorbreken, en ervoor kiezen om van de ‘typische bliksemafleider’ effectief de Mol te maken. Juist omdat dat onverwacht zou zijn, en het spel een andere dynamiek zou krijgen.
Er wordt natuurlijk vaak gekscherend gezegd: “Advocaten worden betaald om te liegen, dus die kunnen dat wel goed.” Alexy heeft die opmerking in het programma ook gemaakt – duidelijk als grap. En ik denk dat de meeste mensen die weten wat een advocaat in werkelijkheid doet, dat ook als grap herkennen en kunnen relativeren.
Natuurlijk zullen er altijd mensen zijn die dat soort opmerkingen letterlijk nemen. Maar in mijn ervaring geldt dat zeker niet voor de mensen met wie ik professioneel samenwerk. Ik werk vooral met andere professionals, en in die omgeving leeft dat cliché eigenlijk nauwelijks.
"En ik denk dat de meeste mensen die weten wat een advocaat in werkelijkheid doet, dat ook als grap herkennen en kunnen relativeren."
Was er een moment tijdens De Mol waarop je zó aan het genieten was, dat je bijna vergat dat je eigenlijk de mol was?
Sarah Loos: Ja, vooral op de momenten dat er niet gefilmd werd, voelde ik echt rust. Dan moest ik even geen rol spelen, gewoon mezelf zijn. Natuurlijk bleef ik alert dat ik niets mocht verklappen, maar dat geheim zat zó goed ‘ingepakt’ dat ik daar nooit echt bang voor was.
’s Avonds konden we ook allemaal goed de knop omdraaien. Tijdens de opdrachten moest ik natuurlijk scherp blijven — tegelijk kandidaat én mol zijn is intens. Maar eens we aan tafel zaten, de molboekjes ingevuld en opgeborgen, was het echt gezellig. Dan ging het over van alles, behalve het spel.
Ik ben nooit echt op de rooster gelegd door een andere kandidaat, wat het voor mij eigenlijk best comfortabel maakte.
Tijdens de eliminaties zag je vaak hoe emotioneel iedereen was. Sommige kijkers vragen zich dan af: “Zijn die mensen nu echt zó gehecht aan elkaar?” Had jij dat ook zo ervaren? Waren er momenten waarop je het echt moeilijk had, omdat je wist dat je iemand had misleid?
Sarah Loos: Ja, absoluut. Maar het is niet zo dat ik bepaalde mensen bewust harder heb aangepakt dan anderen. Ik heb nooit gedacht: “Die ga ik extra misleiden.” Het verschil zat hem eerder in wie mij wél begon te verdenken en wie totaal niet. En dan is het natuurlijk wel pittig als iemand die jou helemaal niet doorheeft naar huis moet – daar voel je je toch een beetje verantwoordelijk voor.
Het is ook niet dat ik altijd perfect kon inschatten waardoor iemand afviel. Soms raken mensen door puur toeval in een tunnelvisie, en dan is het gewoon pech. Je hebt als Mol natuurlijk wel een plan: je weet ongeveer waar je naartoe wil, en je probeert je daaraan te houden. Ik heb weinig geïmproviseerd – ik wist meestal vrij goed wanneer ik iets kon saboteren en hoe ver ik kon gaan.
Bij sommige kandidaten voelde ik gewoon dat ik iets meer vrijheid had. Els, bijvoorbeeld, die verdacht me totaal niet – dus daar kon ik wat onsubtieler te werk gaan. Pedro had dat ook. Bij Michèle lag dat anders: zij had me op een bepaald moment al als hoofdverdachte. Dus bij haar moest ik veel voorzichtiger zijn. Ik kon minder risico’s nemen en moest de opdrachten subtieler benaderen.
In de aflevering waarin werd uitgelegd hoe je gemold hebt als Mol, zag je plots lachen met de Mol-koffer op je schoot in de helikopter. Waren er nog momenten waarop je dacht: "Oei, hier had ik mezelf in mijn enthousiasme bijna verraden"?
Sarah Loos: Ja, toch wel. Ik heb me daar achteraf echt wel vragen bij gesteld. Niet zozeer door wat ik zei, maar eerder door mijn gezichtsuitdrukkingen...
Ik denk ook niet dat iemand toen dacht: “Die is aan het lachen, die is verdacht.” We amuseerden ons gewoon vaak, zelfs tijdens de proeven. We hadden zoveel plezier samen, dat lachen eerder spontaan gebeurde. Zoals bij die helikoptervlucht boven Bangkok – wij waren alle drie gewoon superenthousiast. We pakten die koffer en dat voelde toen niet verdacht. We hadden allemaal het gevoel: dit is een zalig moment.
Leuk dat je ondanks die stressmomenten toch zo kon genieten, terwijl je ook heel gefocust moest blijven.
Sarah Loos: Ja, en dat was echt bewust. Ik had op voorhand tegen mezelf gezegd: “Ik wil dit ook echt beleven.” Natuurlijk moest ik mijn taak als Mol serieus nemen, maar ik wilde ook niet constant onder spanning staan. In het verleden is het bij andere Mollen soms fout gelopen door te veel stress, en dat wilde ik echt vermijden. Dus ik probeerde daar ook echt op te letten – blijven genieten, zonder de focus te verliezen.
Gedurende je deelname als mol slaagde je er goed in om de stress van je af te laten glijden. Lukt dat in het dagelijkse leven ook? Hoe ga jij om met stress?
Sarah Loos: Op zich kan ik dat wel goed, omgaan met stress. Al is dat natuurlijk soms een uitdaging, zeker met een drukke job en kinderen. Maar ik heb doorheen de jaren wel manieren gevonden om het onder controle te houden.
Wat voor mij echt werkt, zijn sportmomenten. Pilates op een reformer bijvoorbeeld – heerlijk om gewoon even aan niks anders te denken. Of gaan lopen, of tennissen met vriendinnen. Dat helpt mij enorm om m’n hoofd leeg te maken.
En ik probeer ook echt duidelijke grenzen te trekken. Door de week werk ik vaak heel hard en ook 's avonds laat, maar in het weekend zeg ik dan bewust: “Nu even niets.” Dan probeer ik tijd in te halen, te ontspannen, en gewoon op te laden. Dat is mijn manier om de balans terug te vinden en er weer tegenaan te kunnen.
"Je weet ook: die complete rust ga je nooit meer op die manier kunnen ervaren, want dat past gewoon niet in het normale leven."
Is er eigenlijk een les die je uit je deelname hebt meegenomen, iets dat je altijd zal bijblijven?
Sarah Loos: Ja, absoluut: leven zonder gsm is echt zoveel beter dan met. Je bent daar met een groep mensen, 24/7 samen, zonder enige afleiding. Geen nieuws, geen meldingen, geen to-do’s... Gewoon echt aanwezig zijn, in het moment. Dat was voor ons allemaal misschien wel de grootste openbaring.
Ik denk soms: iedereen zou dat eens moeten meemaken. Even volledig loskomen van alles. Niet werken, geen gsm, gewoon zijn. Het is zo’n zeldzame kans, en het voelde echt als een luxe. Je weet ook: dit ga je nooit meer op die manier kunnen ervaren, want dat past gewoon niet in het normale leven.
"Dezelfde empathie die mij tot een betrokken advocaat maakt, hielp ook net om mijn rol als mol geloofwaardig te spelen."
Jouw baas noemde jouw prestatie in De Mol een demonstratie van je inlevingsvermogen. Merk je dat zelf ook vaak in je werk?
Sarah Loos: Ja, absoluut. Ik las ook ergens dat er werd gezegd: “Sarah is niet iemand van wie je verwacht dat ze zo overtuigend kan liegen, ze lijkt zoveel empathie te hebben voor haar medekandidaten.” En eerlijk? Dat klopt ook wel. Ik denk dat mijn sterke empathie net mijn kracht is – ook in mijn werk.
Ik leef me enorm in in de dossiers. Als er iets misgaat of een zaak slecht uitdraait, kan ik daar echt wakker van liggen. Dus ja, ik voel alles heel intens. En precies daardoor denk ik dat ik ook goed kon mollen. Omdat ik me zo inleef in een rol, kan ik die overtuigend neerzetten, en afgestemd zijn op de emoties van mijn medekandidaten maakt het mogelijk om in te schatten hoe zij op mijn acties zullen reageren. Dezelfde empathie die mij tot een betrokken advocaat maakt, hielp ook net om mijn rol als mol geloofwaardig te spelen.
Hoe was het eigenlijk om zo lang die rol van mol geheim te houden, terwijl je in het dagelijks leven net veel belang hecht aan transparantie, vertrouwen en empathie?
Sarah Loos: Dat was eigenlijk wel jammer, ja. Het maakt zo’n unieke ervaring ook een beetje eenzaam. Eerst mag je zelfs niet vertellen dat je hebt meegedaan. En als de kandidaten dan eindelijk bekend worden, mag je nog altijd niets loslaten over wat er gebeurd is – laat staan dat je kan zeggen dat jij de mol was.
Dat zorgt echt voor een soort afstand, zelfs van jezelf. Je hebt iets intens meegemaakt, maar je kan het met niemand echt delen. Zelfs in gesprekken bleef het oppervlakkig, omdat anderen niet durfden door te vragen en ik niets kon vertellen. Daardoor voelt het alsof dat hele avontuur nog steeds wat losstaat van mijn ‘gewone’ leven.
Je merkt ook dat enkel de mensen die er zelf bij waren écht begrijpen wat het was. Daarom denk ik dat de kandidaten van elk seizoen zo’n sterke band hebben – omdat zij datzelfde meegemaakt hebben, en alleen zij weten hoe dat voelt.
Dat isolement heeft ook wel iets moois – het is echt jouw ervaring, heel persoonlijk. Maar tegelijk is het soms zwaar, want je draagt het helemaal zelf.
Dat zorgt echt voor een soort afstand, zelfs van jezelf. Je hebt iets intens meegemaakt, maar je kan het met niemand echt delen. Zelfs in gesprekken bleef het oppervlakkig, omdat anderen niet durfden door te vragen en ik niets kon vertellen. Daardoor voelt het alsof dat hele avontuur nog steeds wat losstaat van mijn ‘gewone’ leven.
Je merkt ook dat enkel de mensen die er zelf bij waren écht begrijpen wat het was. Daarom denk ik dat de kandidaten van elk seizoen zo’n sterke band hebben – omdat zij datzelfde meegemaakt hebben, en alleen zij weten hoe dat voelt.
Dat isolement heeft ook wel iets moois – het is echt jouw ervaring, heel persoonlijk. Maar tegelijk is het soms zwaar, want je draagt het helemaal zelf.
Zeker als mol, als je weet dat jij dat geheim alleen moet meedragen. Dan voel je wel: dit is niet zomaar een spelletje – het is echt iets wat je emotioneel meeneemt.
Wie is Sarah Loos
Sarah Loos, advocaat bij Tritsmans Advocaten in Antwerpen, is een ervaren advocaat met een specialisatie in handelsrecht, verzekeringsrecht en aansprakelijkheidsrecht.
Kent u haar (nog) niet als confrater, dan misschien wel als hoofdrolspeler in het populaire tv-programma De Mol op Play4.
Ook interessant
Ronde van de Rechtsstaat: ontdek de vier hoogste rechtscolleges van België
Vier rechtscolleges, één missie: onze rechtsstaat beschermen. Op zaterdag 25 oktober 2025, ter gelegenheid van de Europese Dag voor Justitie, openen het Grondwettelijk Hof, het Hof van Cassatie, de Raad van State en het Rekenhof hun deuren voor het publiek.
Schrijf u in voor de Young Lawyers Contest 2026
De inschrijvingen voor de Young Lawyers Contest 2026, georganiseerd door de European Academy of Law (ERA), zijn geopend. De wedstrijd is een unieke gelegenheid om uw juridische kennis en pleitvaardigheden te toetsen op Europees niveau, samen met jonge advocaten uit heel Europa.